با گسترش اسلام و وسعت قلمرو آن ،تفکر شیعی به وسیله شیعیان به میان مردم در مناطق مختلف نفوذ کرد.می توان گفت یکی از عوامل اصلی گرایش مردم به تشیع، رفتار و گفتار پیشوایان  و یاران صادق وعدالت محورآن ها بود.ازجمله نقاطی که مذهب و تفکر شیعه در آن رسوخ کرد و در ضمیر و اندیشه مردم جای گرفت عراق امروزی است.یکی از شهرهای اصلی و کلیدی عراق در تاریخ اسلام شهر بصره است . پديد آمدن حکومت شيعي امام علی و امام حسن(ع)و مدیریت سیاسی- دینی آنان به وسیله ائمه و حرکت عظیم قیام امام حسین(ع) ، منصوب شدن شماري از رجال شيعي به وزارت در دستگاه خلافت عباسی و نگرش ضد ستم، محبوبيت و ديانت علويان عواملی برای نفوذ و گسترش فرهنگ تشيع در بصره بود. با استقرار تشیع، شهر بصره به خاطر موقعیت ویژه ای که داشت جمعیت قابل توجهی از شيعه را در خود جای داده بود. از ره گذر كثرت روايت راویان شيعه  مي توان به فزوني علم واطلاعات علمي آنها در این دوره زمانی واقف گرديد.چنان كه از طريق كثرت احتجاجات و منازعات شيعه به ويژه در مساله امامت به قدرت آنان بر احتجاج و نيروي كافي آنان در دفاع از حريم مذهب حق و اوضاع وشرايط درخشان آنها مي توان پي برد.در این پایان نامه به بررسی نحوه ورود تفکر و استقرار شیعه در بصره و وضعیت شیعیان این شهر از آغاز تا پایان خلافت عباسی پرداخته شده است.در رهگذر این وضعیت، مشخص شود که چگونه ارتباط بین شیعیان و ائمه اطهار برقرار می شد. آیا ارتباطی مستقیم صورت گرفته است؟و یا اینکه شیعیان در خفا ارتباط خود را حفظ می کردند.آیا تاثیر شیعیان بصره در گسترش مذهب تشیع ودفاع از آن در طول تاریخ کم بوده است .یا این که تشیع  در بصره با تربیت فرهیختگان وبزرگان وافراد بانفوذ در دستگاه توانسته نقش به سزایی در ترویج فرهنگ شیعه داشته باشد .        
کلیدواژه ها : تشیع، بصره، عراق، شیعه؛ائمه اطهار